اخبار

بیانات مقام معظم رهبری دردیداربا اقشار مختلف مردم

بیانات مقام معظم رهبری دردیداربا اقشار مختلف مردم

 

۱۳۹۷/۰۵/۲۲

 

در دهه‌۷۰ جنگ فرهنگی علیه ما شروع شد؛ حالا ببینید متولدین دهه‌۷۰ میروند مدافع حرم میشوند و سر میدهند؛ حججی‌ها روییدند/ ما در جنگ فرهنگی و نظامی پیروز شدیم. در جنگ امنیتی-سیاسی سال ۸۸ هم ملت بر توطئه‌ی دشمن فائق آمد/ دشمن متمرکز شده روی اقتصاد. در این جبهه هم دشمن شکست خواهد خورد. دشمن، ضعیف و ناتوان و شکست‌خورده است، به شرط اینکه من و شما بیدار باشیم و به وظایف خودمان عمل کنیم.

 

بعضی جوری حرف می‌زنند و اقدام می‌کنند که در نقشه‌ی دشمن کار می‌کنند. این‌ها که می‌گویند دولت برکنار شود، در نقشه‌ی دشمن عمل می‌کنند./ دولت باید بر سر کار باشد و کارها را بکند. هم رئیس‌جمهور و هم مجلس منتخب ملت هستند و هر دو تکلیفی دارند و حقی دارند و باید کرامتشان حفظ شود و باید هم‌افزایی کنند.

 

آمریکا در مقابل آنچه نقد میگیرد، فقط وعده میدهد؛ وقتی نقدها را گرفت، زیر وعده ها میزند. حالا با این دولت متقلب باید مذاکره کرد؟برجام نمونه‌ واضح بود. تازه بنده خیلی سختگیری میکردم. البته خطوط قرمزی هم که مشخص کردیم رعایت نشد/ بنابراین امام مذاکره با آمریکا را ممنوع کرد و من هم ممنوع میکنم.

 

آمریکاییها اخیراً بیشرمانه حرف میزنند. غیر از تحریم دو چیز دیگر را مطرح میکنند: یکی جنگ و یکی مذاکره. شبح جنگ را مطرح میکنند تا ترسوها را بترسانند. در مسئله مذاکره هم یک بازی پیش پاافتاده میکنند. یکی میگوید مذاکره با پیش شرط یکی میگوید مذاکره بدون پیش شرط/ دو کلمه در این باره به مردم بگویم:«جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهیم کرد.» این خلاصه‌ حرف بود که همه‌ مردم ایران بدانند.

 

بنده از قدیم با فساد و مفسدین مبارزه میکردم و الان هم عقیده ام همین است؛ اما بعضی افراطی حرف میزنند و میگویند همه فاسدند و از تعبیر فساد سیستمی استفاده میکنند؛ اینجوری نیست/ دستگاههای نظارتی با قدرت و چشم باز باید در میدان باشند؛ مجلس، قوه‌ قضائیه و آحاد مردم مؤمن باید احساس وظیفه کنند. راههای فساد را باید بست. در همین قضیه ارز و سکه، اگر مقابله با فساد بود، راه فساد بسته میشد.

 

نامه اخیر رئیس قوه قضائیه، گام مهم مثبتی برای مقابله با فساد و مفسد اقتصادی است. وقتی با فساد و مفسد مقابله صورت گیرد،جیغ و دادهایی بلند میشود. بدانید بناست با مفسد بدون هیچ ملاحظه ای برخورد قاطع صورت گیرد. - (شعار حضار: مفسد اقتصادی اعدام باید گردد) + شما مگر دادگاهید؟ فضاسازی نکنید، بعضی ممکن است اعدامی و بعضی حبسی باشند. بنده نوشته ام مقابله باید عادلانه و بادقت انجام شود.

 

کارشناسان اقتصادی و بسیاری از مسئولین، متفقند که عامل مشکلات اقتصادی خارجی نیست، درونی است. نه اینکه تحریمها اثر نداشته باشد اما عمده‌ مربوط به عملکردهاست/ وقتی ارز و سکه را غلط توزیع میکنند، دو طرف دارد:یکی که آنرا میگیرد و یکی که آنرا میدهد.ما دنبال آن کسی که میگیرد، میگردیم درحالیکه تقصیر عمده متوجه کسی است که آن را داد؛ این کار درستی که قوه قضائیه شروع کرده که دنبال این است.

 

آحاد مردم مشکلات معیشتی امروز را احساس میکنند. یک بخشی از مردم واقعاً زیر فشارند و این گرانی مواد غذایی و مسکن و... روی مردم فشار می آورد / کاهش ارزش پول ملی از مشکلات کنونی اقتصاد کشور است/ وقتی قیمت ریال اینجور پایین می آید، آن کارمند روزمزد است که برایش چیزی نمی ماند.

 

مشکلات اقتصادی و راه‌حل‌های آن معلوم است، هیچ بن‌بستی در کشور وجود ندارد و مسئولان در هر سه قوه باید با تلاش، کار مشترک و استفاده از نظرات کارشناسان، مشکلات و فشارها را از دوش مردم بردارند.

 

با آمریکایی‌ها به علت وجود استدلال‌های دقیق، تجربه‌ی گذشته و ضررهای فراوان مذاکره با یک رژیم متقلب و زورگو مذاکره نمی‌کنیم و در پرتو وحدت و همدلی مردم و مسئولان، این مرحله را به‌خوبی پشت‌سر خواهیم گذاشت.

 

اکثر کارشناسان اقتصادی و بسیاری از مسئولان متفق هستند که عامل همه‌ی این مشکلات تحریم‌ها نیست بلکه ناشی از مسائل درونی و نحوه‌ی مدیریت و سیاست‌گذاری اجرایی است.

 

من نمی‌گویم تحریم‌ها اثر ندارد، اما عمده‌ی مشکلات اقتصادی اخیر مربوط به عملکردها است و اگر عملکردها بهتر و باتدبیرتر و بهنگام‌تر و قوی‌تر باشد، تحریم‌ها تأثیر زیادی نخواهد داشت و می‌توان مقابل آن ایستاد.

 

در همین قضایای ارز و سکه گفته شد مبلغ ۱۸ میلیارد دلار از ارز موجود کشور آن‌هم درحالی‌که برای تهیه‌ی ارز مشکل داریم، بر اثر بی‌تدبیری، به افرادی واگذار شد و برخی از آن سوءاستفاده کردند. این موارد مشکلات مدیریتی است و ارتباطی با تحریم‌ها ندارد.

 

یک طرف آن فردی است که دریافت می‌کند و طرف دیگر آن کسی است که عرضه می‌کند. همه بیشتر به‌دنبال آن فردی هستند که ارز یا سکه را گرفته است درحالی‌که تقصیر عمده متوجه آن فردی است که ارز یا سکه را با بی‌تدبیری عرضه کرده است که اقدامات اخیر قوه‌ی قضائیه نیز در واقع برخورد با کسانی است که با یک تخلف و خطای بزرگ، زمینه‌ساز این مسائل و کاهش ارزش پول ملی شده‌اند.

 

ما به دلایل گوناگون، دشمنان خبیث و رذل کم نداریم؛ آن‌ها کمین گرفته‌اند تا همچون مگس بر روی زخم بنشینند و با سوءاستفاده از مشکلات ناشی از خطای برخی افراد، ناکارآمدی نظام و بن‌بست در کشور را القا کنند تا مردم ناامید شوند.

 

در کشور هیچ بن‌بستی وجود ندارد زیرا مشکلات کشور شناخته‌شده است و برای همه‌ی آن‌ها نیز راه‌حل‌های شناخته‌شده‌ای وجود دارد و فقط باید مسئولان کمر همت ببندند.

 

اخیراً هم عده‌ای کارشناس اقتصادی که با دولت هم مخالفتی ندارند و برخی هم صاحب‌نام هستند، نامه‌ای دلسوزانه به رئیس‌جمهور محترم نوشته‌اند و ضمن برشمردن مشکلات ساختاری و موجود اقتصادی، راه‌حل‌ها را هم ارائه کرده‌اند که این راه‌حل‌ها اکثراً صحیح بودند.

 

بنابراین مشکلات اقتصادی کشور راه‌حل دارد و این‌گونه نیست که دشمن و برخی افراد دنباله‌رو او، در داخل و در رسانه‌ها خبیثانه تبلیغ کنند که کشور به بن‌بست رسیده و هیچ راهی جز پناه بردن به فلان شیطان یا شیطان اکبر وجود ندارد.

 

مسئولان، اجرای برخی از این راه‌حل‌ها را شروع کرده‌اند اما باید جدی‌تر انجام دهند و من این موضوع را در جلسات خصوصی به رؤسای سه قوه و مسئولان کشور گفته‌ام و آنان نیز به اندازه‌ی توان خود پیگیر این موضوعات هستند.مسئولان باید همکاران خوبی را برای خود انتخاب کنند.

 

همان‌گونه که در عید فطر خطاب به مسئولان گفتم، باید این نقدینگی به سمت تولید و بخش‌های صنعت، کشاورزی و مسکن هدایت شود و اگر چنین کاری انجام شود، نقدینگی که امروز یک تهدید است، به فرصت تبدیل خواهد شد.

 

بار دیگر به مسئولان دولتی سفارش مؤکد می‌کنم که با فکر و برنامه‌ریزی و مشورت با افراد آگاه، راه‌های سوق دادن نقدینگی به سمت تولید را پیدا کنند.

 

برخی می‌گویند علت مشکلات فعلی در بازار و کسب‌وکار این است که چون فعالان اقتصادی از زمان آغاز تحریم‌ها یعنی نیمه‌ی مرداد و یا نیمه‌ی آبان مطلع بودند، کارهایی انجام دادند؛ حالا سؤال این است که اگر فعالان اقتصادی مطلع بودند و کارهایی کردند، مسئولان دولتی هم باید خود را برای مقابله با تحریم بیشتر آماده می‌کردند.

 

البته اکنون هم دیر نشده است و می‌توان تصمیم‌ها و اقدامات لازم را در مقابل تصمیم خبیثانه‌ی دشمن اتخاذ کرد و اگر کسی بگوید دیر شده و ممکن نیست، یا جاهل است و یا حرف بی‌جهت زده است.هرکسی که اعلام کند ما به بن‌بست رسیده‌ایم، یا جاهل است و یا حرف او خائنانه است.

 

نامه‌ی اخیر رئیس قوه‌ی قضائیه یک گام مهم و مثبت برای مقابله با فساد و مفسد است.فساد یک اژدهای هفت‌سر است که باید با آن به‌طور کامل و جدی مقابله شود، ضمن اینکه وقتی با فساد و مفسد مقابله می‌شود، قطعاً جیغ‌ودادهایی از گوشه‌وکنار بلند می‌شود.بیانِ علنی این موضوع برای این است که همه بدانند، بنای نظام، برخورد قاطع و بدون ملاحظه با مفسد است.

 

برخی درخصوص فساد به‌گونه‌ای صحبت می‌کنند که گویا همه‌ی نظام فاسد است و ادعای فساد سیستمی و فراگیر می‌کنند درحالی‌که این‌گونه نیست و ما در کشور، مدیران پاکدست و مؤمن فراوانی داریم و این‌گونه سخن گفتن، ظلم به این افراد و ظلم به نظام اسلامی است.

 

افراط و تفریط غلط است. برخی در صحبت‌ها و نوشته‌های خود بی‌ملاحظه هستند. نمی‌توان فساد در برخی دستگاه‌ها و یا در میان برخی افراد را به کل کشور تعمیم داد.

 

راه‌حل مشکلات اقتصادی کشور اعم از راه‌حل‌های ساختاری و کوتاه‌مدت شناخته‌شده است و هدف از درخواست برای تشکیل جلسه‌ی مشترک سه قوه، یافتن مشترک راه‌حل‌ها با کمک گرفتن از کارشناسان امین است که این کار در حال انجام است.

 

دستگاه‌های نظارتی وابسته به دستگاه‌های اطلاعاتی، قوه‌ی قضائیه و مجلس نیز باید با قدرت و با چشم باز در میدان باشند و آحاد مردم مؤمن نیز باید با احساس وظیفه، در این خصوص نقش ایفا کنند.اگر در همین قضایای ارز و سکه، نظارت و دقت و پیگیری لازم انجام می‌گرفت، راه‌های فساد مسدود می‌شد.

 

ملت ایران همواره در مقابل دشمن بصیرت داشته است و همه باید بدانند که دشمن به‌دنبال سوءاستفاده از نقطه‌ضعف‌ها بر ضدّ خود مردم است.

 

انتقاد اشکالی ندارد اما نباید مردم را ناامید کرد. گاهی در یک روزنامه یا در یک برنامه‌ی تلویزیونی و رادیویی، به‌گونه‌ای سخن گفته می‌شود که گویا همه‌ی درها بسته است؛ درحالی‌که این‌گونه نیست.

 

ملت ایران و نظام اسلامی، همچنان‌که تا به حال از مراحل سختی عبور کرده است، از این مرحله نیز که آسان‌تر از مراحل قبلی است، عبور خواهد کرد.

 

آن‌ها قبلاً نیز ادب سیاسی و دیپلماتیک را در حرف‌هایشان رعایت نمی‌کردند اما مسئولان کنونی رژیم آمریکا به‌گونه‌ای وقیح و بی‌شرم و بی‌ادب با دنیا حرف می‌زنند که انگار حیا را کاملاً از آن‌ها گرفته‌اند.

 

وجدان جهان در مقابل این جنایات تکان خورد و دولت‌ها نیز ولو به‌صورت تعارف‌آمیز اظهار تأسفی کردند اما آمریکایی‌ها به‌جای محکوم کردن این فجایع، بی‌شرمانه از روابط راهبردی خود با سعودی‌ها حرف زدند و این سؤال را پیش آوردند که آیا مسئولان آمریکایی واقعاً انسانند؟ نکته‌ی تأمل‌برانگیز این است که آمریکایی‌ها بدون هیچ خجالت و شرمی این اقدامات را در جلوی چشم جهانیان انجام می‌دهند.

 

تأکید می‌کنیم جنگ نخواهد شد و مذاکره نخواهیم کرد.البته آن‌ها مسئله‌ی جنگ را صریحاً مطرح نمی‌کنند اما درصددند با اشاره و کنایه، «شبح جنگ» را ایجاد و بزرگ کنند تا ملت ایران و یا ترسوها را بترسانند.

 

جنگی رخ نخواهد داد چرا که ما مثل گذشته هیچ‌وقت شروع‌کننده‌ی جنگ نخواهیم بود و آمریکایی‌ها هم حمله را آغاز نمی‌کنند چون می‌دانند که صددرصد به ضررشان تمام خواهد شد زیرا جمهوری اسلامی و ملت ایران ثابت کرده‌اند به هر متعرّضی، ضربه‌ی بزرگ‌تری وارد خواهند کرد.

 

آن‌ها ممکن است خیلی چیزها را نفهمند اما احتمالاً این‌قدر می‌فهمند که نتیجه‌ی تعرض به ایران را تصور و درک کنند.آن‌ها البته در این موضوع براساس یک بازی و روش پیش‌پاافتاده و بی‌ارزش سیاسی عمل می‌کنند؛ یک نفر می‌گوید بدون پیش شرط، نفر دیگر پیش‌شرط می‌گذارد.

 

برخلاف تصور عده‌ای در داخل، درخواست آمریکایی‌ها برای مذاکره مسئله‌ی جدیدی نیست و در ۴۰ سال اخیر بارها تکرار اما با پاسخ منفی ایران مواجه شده است. حتی ریگان رئیس‌جمهور وقت آمریکا که نسبت به فعلی‌ها مقتدرتر بود، در قضیه‌ی معروف به مک‌فارلین، او را مخفیانه برای مذاکره به تهران فرستاد که بعد از ۲۴ ساعت بدون نتیجه بازگشت.

 

آن‌ها برای مذاکره فرمول خاصی دارند که باید آن را درک کرد و سپس به این سؤال پاسخ داد که آیا هیچ آدم عاقلی با این فرمول مذاکره می‌کند؟ آمریکایی‌ها در هر مذاکره به پشتوانه‌ی قدرت سیاسی، تبلیغاتی و مالی خود تلاش می‌کنند هرگونه مقاومت در مقابل تحقق اهدافشان را ناکام بگذارند.

 

آن‌ها اولاً اهداف اصلی را کاملاً مشخص می‌کنند البته همه‌ی این اهداف را اعلام نمی‌کنند اما در طول مذاکرات با دبه و چانه‌زنی، همه‌ی اهداف را پیگیری می‌کنند. نکته‌ی دوم اینکه آمریکایی‌ها از این اهداف اصلی یک قدم هم عقب نمی‌نشینند.

 

آمریکایی‌ها در مذاکرات، با الفاظ ظاهراً اطمینان‌بخش فقط وعده می‌دهند اما از طرف مقابل امتیازاتِ نقد می‌خواهند و وعده نمی‌پذیرند.این واقعیت را ما در برجام تجربه کردیم همچنان‌که در مذاکره با کره‌ی شمالی هم آمریکایی‌ها همین روش را در پیش گرفته‌اند.

 

هر جای مذاکره اگر طرف مقابل از دادن امتیازِ نقد امتناع کند، آمریکایی‌ها آن‌چنان هیاهوی تبلیغاتی و رسانه‌ای در جهان راه می‌اندازند که معمولاً طرف مقابل کم می‌آورد و دچار انفعال می‌شود.آن‌ها پس از مذاکرات نیز به‌راحتی زیر وعده‌ها می‌زنند و به آن‌ها عمل نمی‌کنند.

 

به کدام دلیل باید با رژیم زورگوی متقلبی که این‌گونه مذاکره می‌کند، پشت میز گفت‌وگو نشست؟ با توجه به فرمول آمریکایی‌ها در مذاکره، هر دولتی در جهان با آن‌ها مذاکره کند، دچار مشکل می‌شود مگر جهت‌گیری‌هایش با واشنگتن یکی باشد که البته دولت فعلی آمریکا حتی به اروپایی‌ها هم زور می‌گوید.

 

ما فقط وقتی می‌توانیم وارد بازی خطرناک مذاکره با آمریکا شویم که از لحاظ اقتصادی و سیاسی و فرهنگی به اقتدار مورد نظرمان برسیم و فشارها و هوچی‌گری‌های او نتواند در ما تأثیر بگذارد اما در حال حاضر مذاکره قطعاً به ضرر ما تمام می‌شود و ممنوع است.

 

امام راحل عظیم‌الشأن هم مذاکره با آمریکا را تا وقتی این رژیم آدم نشود ممنوع کرده بود ما هم بر همین نکته تأکید می‌کنیم.حتی اگر به فرض محال قرار بود با آمریکایی‌ها مذاکره‌ای کنیم قطعاً با دولت فعلی هرگز مذاکره نمی‌کردیم.

 

مذاکره با رژیم زورگو و پرتوقع آمریکا وسیله‌ای برای رفع یا کاهش دشمنی آن‌ها نیست بلکه دادن ابزاری به آمریکا است که با آن می‌تواند بیشتر و بهتر اعمال دشمنی کند و اهداف خود را پی بگیرد.

 

رویش‌های جوان و پربرکت انقلاب و شکست حوادث و آشوب‌های امنیتی سیاسی سال ۸۸، نشان‌دهنده‌ی شکست و یأس دشمن در این عرصه‌ها است.البته به توفیق الهی و هوشیاری مسئولان و مردم، آمریکا در جنگ اقتصادی نیز شکست خواهد خورد.

 

یک عقب‌مانده‌ی ذهنی به ملت ایران می‌گوید دولت شما پول شما را در سوریه خرج می‌کند درحالی‌که رئیس او اذعان کرده که آمریکا هفت تریلیون دلار در منطقه خرج کرده اما هیچ چیزی عایدشان نشده است.

 

ما به دو کشور دوست یعنی سوریه و عراق در مقابل تهدیدات آمریکا و سعودی‌ها کمک کرده‌ایم که این کمک‌ها نوعی مبادله بین دولت‌های دوست است.

 

آن‌ها می‌خواهند با جنگ اقتصادی نارضایتی ایجاد کنند تا شاید این نارضایتی به اغتشاش و ناامنی تبدیل شود.آن‌ها برای ایجاد ناامنی در دی‌ماه گذشته، چند سال فعالیت کرده بودند اما ملت با هوشیاری تحسین‌برانگیز، به میدان آمد و زمینه‌سازی‌های چندساله‌ی آن‌ها را به باد داد.

 

دشمنان سپس به سال ۹۷ دل بستند و برخی مقامات آمریکا گفتند شش ماه دیگر خبرهایی از ایران خواهید شنید؛ منظور آن‌ها همین حوادث مرداد بود که با وجود هزینه‌های فراوان مالی و سیاسی دشمنان این‌گونه محدود از آب درآمد.

 

مردم، باهوش و بابصیرت هستند البته مشکلات معیشتی و اقتصادی اوقات خیلی از آن‌ها را تلخ کرده اما این ملت زیرِ بار خواست‌های سیای آمریکا و فلان رژیم روسیاه نمی‌رود.

 

دشمن همان‌گونه که تاکنون ضعیف و ناتوان و شکست‌خورده بوده است در آینده نیز ناکام خواهد ماند به شرط اینکه همه بیدار باشیم و با پرهیز از ناامیدی به وظایف خود عمل کنیم.

 

برخی به اسم اینکه طرفدار ضعفا هستیم و می‌خواهیم اوضاع را درست کنیم، خودشان ملتفت نیستند اما عملاً در چارچوب نقشه‌ی دشمن حرف می‌زنند و اقدام می‌کنند.آن‌ها که می‌گویند دولت باید برکنار شود در نقشه‌ی دشمن نقش‌آفرین هستند. دولت باید سر کار بماند و با قدرت، وظایف خود را در حل مشکلات انجام دهد.

 

هر دو قوه باید ضمن برخورداری از حقوق خود، کرامت طرف مقابل را حفظ کنند و سه قوه با هم‌افزایی مشکلات را از پیش ملت بردارند.

 

ما هم این دست قدرتمند خدا را احساس می‌کنیم، قدرتی که در ایمان ملت متجلی است.ملت ایران با برخورداری از این ایمان، چهل سال است که در مقابل قدرت‌های متکبر دنیا با قدرت تمام ایستاده است و باید روزبه‌روز بر این توانایی افزوده شود.

 

 
امتیاز دهی
 
 

بيشتر