اخبار

بیانات مقام معظم رهبری دردیدار جمعی از استادان، نخبگان و پژوهشگران دانشگاه‌ها

بیانات مقام معظم رهبری دردیدار جمعی از استادان، نخبگان و پژوهشگران دانشگاه‌ها

۱۳۹۷/۰۳/۲۰

 

باید رویکرد «مصرف‌کنندگی علم» را به رویکرد «تولید علم» تبدیل کنیم. ننگمان نمی‌آید شاگردی کنیم؛ اما تقلید حرف دیگری است/ چرا تا گفته می‌شود به علوم انسانی اسلامی فکر کنیم، بعضی می‌گویند آقا این علم است؟/ از علم دیگران استفاده می‌کنیم اما دائمی نمی‌تواند باشد چون گاهی علم درست و به روز منتقل نمی‌شود.

 

شمر زمان، نخست‌وزیر کودک‌کُش می‌رود اروپا مظلوم‌نمایی می‌کند که ایران می‌خواهد ما را نابود کند. آن مخاطب اروپایی هم نمی‌گوید شما الان در غزه و قدس این جنایت‌ها را می‌کنید/ جمال عبدالناصر شعار می‌داد که یهودی‌ها را در دریا می‌ریزیم؛ اما ما می‌گوییم برای تعیین تکلیف فلسطین از مردم فلسطین نظرسنجی شود، هرچه آن‌ها گفتند. این نظر بدی است؟ اروپایی‌ها این را حاضر نیستند بفهمند؟

 

مسائل و مشکلات کشور باید عالمانه حل شود و استفاده از توانایی‌ها و ظرفیت‌های دانشگاه‌ها و اساتید و دستان توانا و مستعد جوانان پرتلاش و پرانگیزه در این مسیر، بسیار اساسی و مهم است.

 

در سخنان اساتید محترم به مقولات مهمی همچون اقتصاد، آسیب‌های اجتماعی، برجام، آب، هوا و فضا، نوآوری، دیپلماسی علمی، سینما و هنر، و ازدواج و خانواده پرداخته شد که نشان‌دهنده‌ی حرکت پیش‌رونده‌ی فکری و انگیزه‌ایِ جامعه‌ی دانشگاهی است.

 

دانشگاه خوب برای اداره‌ی کشور حیاتی است و در فرایند ایجاد و پرورش قوه‌ی عاقله‌ی کشور، اساتیدِ عزیز نقشی بسیار برجسته و حساس بر عهده دارند.

 

مشکلات امروز و فردای کشور باید عالمانه حل شود، زیرا مواجهه‌ی غیرعلمی و غیرمدبرانه با مشکلات موجب پیچیده و افزون شدن آن‌ها خواهد شد.

 

به‌عنوان نمونه در مسئله‌ی مهم اقتصاد که برخی معتقدند مشکلات آن ناشی از بعضی شیوه‌های مدیریتی ضعیف یا غلط است، دانشگاه باید با کار علمی و راهگشا ورود کند.

 

چندین بار به مسئولان عالی‌رتبه‌ی دولتی توصیه کرده‌ام که دیدگاه‌های متنوع اساتید اقتصاد را جمع‌آوری و از آن‌ها استفاده کنند، زیرا دیدن و شنیدن این نظرات راهگشا است.

 

دانشگاه باید از نزدیک با مشکلات صنعت آشنا شود و آن‌ها را حل کند تا نیاز نباشد برای حل مشکلات صنعت نفت یا صنعت برق، چشم به بیگانگان بدوزیم.

 

نتیجه‌ی ناچاری در بستن قرارداد با شرکت‌های خارجی آن است که آن‌ها مواردی را به کشور تحمیل می‌کنند.

 

در دوره‌ای که برای فروش اورانیوم غنی‌شده‌ی ۲۰درصد شرط و شروط گذاشته بودند و برخی مسئولان نیز به دادن امتیازاتی در این زمینه گرایش پیدا کرده بودند، با تلاش جوانان و با پافشاری و استقامت توانستیم به اورانیوم ۲۰درصد دست یابیم و دنیا در کمال ناباوری دید که ما به اورانیوم آمریکا و روسیه و فرانسه احتیاج نداریم.آن استعدادی که قادر به انجام دادن چنین کار حیرت‌انگیزی است، چرا نتواند راندمان چاه‌های نفت را افزایش دهد؟

 

 حدود سه سال است دستگاه‌های مختلف سه قوه را در این مسئله فعال کرده‌ایم و کارهای خوبی هم شده است که در درازمدت نتیجه می‌دهد اما دانشگاه‌ها می‌توانند با پیشنهادات و راه‌حل‌های خود، حل مسئله‌ی مهم آسیب‌های اجتماعی را تسریع کنند.

 

همان‌طور که بارها گفته‌ام تحقق این همکاری، نیازمند طلب و خواست مدیران و مسئولان کشور است به‌گونه‌ای که مدیر باید به درِ خانه‌ی دانشمندان برود نه‌اینکه دانشمند پشت در اتاق مدیر معطل بماند.

 

عقل در نگاه اسلامی، دستگاه محاسبه‌کننده‌ی مادی نیست بلکه عامل تعالی و رشد انسان، معتقد کردن فرد به سبک زندگی اسلامی و تأمین‌کننده‌ی ارتباطات مختلف زندگی است و برای تحقق این ظرفیت عظیم، قوه‌ی عاقله باید تربیت فرهنگی، معنوی و اخلاقی یابد.

 

جوان پاک دانشجو را باایمان، شجاع، اهل اقدام، اهل کار و تلاش، دارای اعتمادبه‌نفس، حق‌پذیر، حق‌طلب، اهل مبارزه با ظلم و تعرض، و اهل مهربانی و گذشت بار بیاورید تا بتواند در آینده، جامعه را به‌درستی مدیریت کند.تربیت معنوی می‌تواند جلوی این مشکلات را بگیرد.

 

جوان امروز را باهویت بار بیاورید چرا که اگر جامعه‌ای احساس هویت نکرد، در مقابل صداهای بلند تحکم‌آمیز به‌راحتی مغلوب می‌شود اما برخورداری از هویت دینی، ملی و انسانی به جامعه احساس عزت و ایستادگی می‌دهد.بارها گفته‌ایم در مقابل علم دیگران شاگردی می‌کنیم اما شاگردی با تقلید و مصرف کردنِ همیشگی فرق دارد.

 

این‌همه دیدگاه‌های متعارض در اقتصاد، مدیریت، فلسفه و دیگر علوم انسانی آیا نشان‌دهنده‌ی بطلان برخی دیدگاه‌ها نیست؟ ضمن اینکه حتی در علوم تجربی نیز غلط بودن برخی حرف‌ها ثابت شده و می‌شود، پس چرا برخی علوم انسانی اسلامی را رد می‌کنند.نباید تجربه‌های غلط دوران رژیم گذشته را تکرار کرد.

 

برخی، این پیشرفت‌های عینی را که حتی مراکز جهانی نمی‌توانند آن‌ها را انکار کنند، حبابی می‌خوانند تا مردم و جامعه‌ی دانشگاهی را مأیوس کنند، اما این‌گونه حرف‌ها صددرصد اشتباه است.

 

«هدفمند کردن تحقیقات» مهم است و پژوهش‌ها باید با دو هدف اساسی «تأمین نیازها و حل مسائل کشور» و «رسیدن به اوج و مرجعیت علمی و حضور در جمع سرآمدان جهانی علم» صورت گیرد.

 

موضوع مقاله‌محوری، موافقان و مخالفانی دارد؛ البته مقالاتی که مورد استناد قرار می‌گیرد برای کشور آبرویی است اما نباید در مسیر ارتقای علمی استادان، تولید مقاله اصل و ضابطه قرار گیرد.این سند در سال ۹۵ در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شده اما اجرای آن پیشرفت نداشته است.

 

آمایش آموزش عالی، نوعی تقسیم کار ملی میان دانشگاه‌ها در بخش‌های مختلف علمی است که ضمن هم‌افزایی، برنامه‌ریزی برای رشد علمی و ارزیابی وضع علمی کشور را آسان می‌کند.

 

بدنه‌ی دانشگاهی که باید این نقشه را اجرا کند، به حد کافی از آن مطلع نیست؛ بنابراین باید جلساتی برای تبیین و عملیاتی کردن نقشه‌ی جامع علمی در دانشگاه‌ها برگزار شود.

 

دانشجویانِ خود را امیدوار و خوش‌بین به حال و آینده‌ی کشور، معتقد به توانایی‌ها و ظرفیت‌های داخلی و آشنا به موقعیت کشور تربیت کنید تا مطمئن شوند همان‌گونه که پیشرفت‌های کشور نسبت به دو سه دهه‌ی گذشته، تحسین‌برانگیز است، آینده‌ی کشور نیز در مقایسه با امروز به‌مراتب درخشان‌تر خواهد بود.

 

ایران اسلامی در میان دولت‌های مستکبر و بی‌ارزش، بیشترین دشمنان را دارد همان‌گونه که در توده‌های مردم منطقه و اغلب کشورها بیشترین آبرو، طرفداری و نفوذ را دارد و همین موجب شده است که دشمنان خبیث، دائم به فکر توطئه باشند که به فضل الهی در مقابل ملت ایران و جمهوری اسلامی همچنان شکست خواهند خورد.

 

این جنایت‌کار که سرآمد همه‌ی ظالمان تاریخ است به اروپایی‌ها به دروغ گفت ایران می‌خواهد ما و چند میلیون یهودی را نابود کند درحالی‌که راه‌حل ما برای مسئله‌ی فلسطین کاملاً منطقی و منطق بر موازین دموکراسی است.

 

همیشه گفته‌ایم برای تعیین نوع حکومت در کشور تاریخی فلسطین باید بر اساس شیوه‌ای که همه‌ی جهان قبول دارد به افکار عمومی مراجعه کرد و از همه‌ی فلسطینیانِ واقعی اعم از مسلمان و یهودی و مسیحی که حداقل ۸۰ سال در این سرزمین بوده‌اند -چه در داخل و چه در خارج از سرزمین‌های اشغالی- نظرخواهی و همه‌پرسی شود.

 

این طرح جمهوری اسلامی که رسماً در سازمان ملل به ثبت رسیده است آیا با موازینی که جهان قبول دارد منطبق نیست؟ پس چرا اروپایی‌ها حاضر نیستند آن را بفهمند؟

 
امتیاز دهی
 
 

بيشتر